In 2013 heb ik een blog geschreven, dat de cookiewet helemaal niet nodig is voor de gewone cookies. Wel voor zogenoemde Tracking Cookies. Stel je hebt gezocht op een merk wasmachine, en je bezoekt daarna een badkamerwebsite, dan kan er een advertentie worden getoond van dat merk.
De laatste tijd willen browsers dat niet meer ondersteunen. Echter, bij de introductie van de cookiewet in 2010 was het de bedoeling de consument ertegen te beschermen. Die tracking-cookies zagen wij namelijk ook, met als effect dat daarmee juist het tegenovergestelde effect werd bereikt zoals hierboven geschreven.
Strekking van mijn blog uit die jaren, over de cookie dat je die móet accepteren:
“De grote grap is dat dat helemaal niet hoeft. Bij gewone cookies hoef je helemaal geen toestemming te vragen. Het is bij de wet verboden om te zeggen dat je je beroept op een wetgeving terwijl dit helemaal niet zo is.
Wil je dus bij de omroep of bij de krant een bezoekje brengen, maar zonder de cookie, dan kun je gaan! En dat mag niet!“
Tot zo ver. Google wordt nu ook wakker en schaft die dingen af. Einde van een oud verdienmodel, begin van een nieuwe.
