Wat een mooie uitvinding is het toch, de computer. Terugdenkend aan vroeger is er een zweempje nostalgie, maar geen heimwee naar ‘de goede oude tijd’. Verhalen tikte je op een schrijfmachine. De van Dale (groot woordenboek der Nederlandse taal) geeft de volgende betekenis: toestel met klaviertoetsen waarmee men op mechanische wijze direct letterschrift kan voortbrengen dat handschrift vervangt.
Irritatie
Natuurlijk zijn ze destijds ook blij geweest met de ontdekking van deze typewriter. Daarvoor moest je alles met de hand schrijven. Maar de typemachine leverde – misschien niet bij iedereen – ook irritatie op. Vel erin en in eerste regel al een fout. Ratsj, papier eruit en weer opnieuw beginnen. Was je iets verder, dan was corrigeren met Tipp-Ex een uitkomst. Foutloze zinnen, daar droomde ik van. Wat is het dan nu een makkie. Je kunt tikken, wijzigen, kopiëren, plakken, verschuiven, woorden op internet opzoeken, spellingscontrole uitvoeren enzovoorts. Dus foutloos, ja het kan!
Tweede lezer
Toch zie je later soms nog fouten staan in een verhaal dat je hebt geschreven. Daar lees je zelf, als je verhaal af is, vaak overheen als je de tekst in je hoofd hebt zitten. Daarom kan het nooit kwaad om een tweede lezer in te schakelen als je zeker wilt zijn van een foutloze tekst.
